Last Updated on October 8, 2017

लघुकथा

३.९

भर्खर भर्खर Bachelor सकेर जागिर खाना भनेर यसो दुई चार Office मा Document बुझाएको थिए | त्यसको भोलिपल्ट फोन आयो एउटा अफिसबाट | हतार हतार गर्दै प्रफुल्ल भएर पुगे | हाकिमले भन्यो -“तपाईको Document देखेर खुशी लाग्यो, IT को विधार्थी त्यसमा पनि ३.९ आएको रहेछे |” मेरो पनि खुशीको सिमानै रहेन |

कुराकानीको क्रम अघि  बढ्दै जादा एउटा प्रश्नले मलाई पूर्णविराम  लगाइदियो  . “Databas, Web Programming, Java, C, C++, php कुनै न कुनै मा त राम्रो दख्खल  होला नि हैन ”, हाकिम ले  प्रश्न सोध्यो | मुख खुम्च्याउदै अ भने | उसले मेरो तात्पर्य  बुझ्नलाई एकपल पनि ढिला नगरि  “Sorry” भन्यो | अनुहार मलिन बनाए निस्किनु सिवाय उपाय थिएन |

एउटा  Café मा  बसेर  चियाको चुस्की लिदै मनमनै सोचे, म पनि कम्तिको धुरन्धार थिए र  बुझ्न तिर कहिल्यै लागिन केहि सिप नलागे  Java, C, C++, Php को  code नै रटेर परिक्षा दिन्थे अनि कहाँबाट होस् त्यहि विषयमा दख्खल, मुसुक्क हाँसे |

एक्कासी खाटबाट लडे | बिहान को पारिल घामको किरण भित्ताका चर चिरेर कोठाभित्र पसिसकेको थियो | मनमनै कस्तो सपना देखेछु भन्दै बाहिर निस्किएं | असारको महिना रोपाईको धमाधम थियो | हतार हतार गर्दै त्यहि थोत्रो टिनको बकास खोलेर धमिराले गुड बनाएको ३.९ आएको प्रमाणपत्र यसो हेरे अनि हलो बोकेर खेत तिर लागे |